Frændur

Langaði bara að monta mig af því hvað ég á flottann frænda. Þetta er hann Sæþór Berg Ídu og Hjálmarsson, Skúla Bergs og Söndru Bjargar bróðir og Unnars Geirs frændi.

Allt að gerast

Nýr dagur, sá þriðji þessa önn. Við dönsuðum eða áttum að dansa réttara sagt forndansa í dag. Það gekk nú ekkert sérstaklega vel. En það er sama hvað við skakklöppumst um gólfið alltaf er kennarinn jafn ánægjuður.Frábært jæja gerum þetta aftur segir hann bara, meðan við reynum að losa okkur úr flækjunni sem við höfum komið okkur í. Þarna hoppum við og skoppum við í 90 mín og hlægjum okkur máttlaus. Gott gaman og hagnýtt því á eftir erum við hress og höfum einhverja hugmynd um hvernig þetta lið dansaði þarna í gamla daga. Það er hlýtt og gott veður og allir einhvern veginn bjartari í höfðinu. Annars ekkert svo margt að gerast nema ég var beðinn um að vera í 11 verkinu í dag auk þess að keyra ljósin í einu útskriftarverkinu. Annars er ég bara að fara þrífa baðherbergið. Já, það er sko enginn dans á rósum að vera leiklistarnemi.

Skólinn

Jæja, þá skólinn kominn í fullann gang. Ég er þegar búin að festa mig í 10 sýningar og er bókaður fram í júní. En þetta fer rólega af stað og fyrstu tvær vikurnar eru nær alveg lausar við æfingar. Þess vegna skelltum við Chris og Roi okkur á kaffihús eftir skóla í dag til að njóta þess að eiga frí eina kvöldstund. Markmið annarinar er að njóta og nýta hvert augnablik. Í dag kenndi okkur ekkivísindakennari, sem sagt venjulegur leikari, spuna. Ég hef sjaldan skemmt mér eins vel, enda sló ég að sjálfsögðu í gegn. Hvað annað?

Baðstofan í þjóðleikhúsinu eftir Hugleik Dagsson er gott leikrit og vel þess virði að sjá. Við Hákon skelltum okkur eitt kvöldið og höfðum gaman af. Hljómsveitin Flís sá um tónlist og leikhljóð auk þess sem þeir léku með í sýningunni. Feyki vel gert og fyndið verk, með Brynhildi Björns í broddi fylkingar góðra leikara. Allir í leikhús. Við sáum líka Stóra Planið, það var á mjög lágu plani. Engin í bíó.

Skrítið að vera komin aftur hingað í útland. En nú er vor í london. Fuglarnir syngja og sólin skín fram yfir kvöldmat. London er skemmtileg borg og ég er hægt og rólega að venjast því að búa hér. Þetta silast líka áfram, ég var að hefja þriðju önnina af tólf í leiklistar- og leikstjórnarskorinu og þá á ég bara eftir fjórar annir í leikstjórninni. Já, já þetta er allt að koma...

En kroppurinn er eitthvað að kvarta það er erfitt að labba niður stiga og svona. Ég er svolítið eins og áttrætt gamalmenni með gyllinæð að skakklappast áfram, en það hlýtur að lagast. Það vona ég allavega, líklega ekki mörg hlutverk í boði fyrir þannig útlítandi leikara. Aldrei að vita þó.