Æji

Já, þetta gengur, en mikið helvíti væri nú gott að vera búin með þetta.

Við æfum og æfum og bara tvær vikur eftir. Það er allt of langt að æfa í 7 vikur úff maður, en ekkert við því að gera.

Annars er annsi lítið um að vera hér í borg, nema að allir nágrannarnir í næsta húsi voru að fá sér nýja þvottavél. Veldi á þessu lið.

;)

Dauði

Já, eftir 90 mín fer ég á æfingu og dey úr berklum, svona er nú að vera leikari.

Leikara lífið er ljúft sofið út á hverjum degi og vakað frameftir. Ef ekki væri fyrir jógakennsluna þá væri ég orðinn feitur ungur leikari en í staðinn hangi ég í millistærð. 

Svo er ég mikið einn heima sem er bara yndislegt, get ekki beðið eftir að eignast eiginn íbúð, ég er búin að búa í einhverskonar samfloti í nærri 4 ár núna. 

Sænska flykkið sem er að leikstýra mér er að standa sig ágætleg, og þetta verður líklega bara nokkuð gott hjá henni.

Eitt fyndið þó, strákurinn sem leikur bróður minn er frá pakistan, pabbi minn er enskur, móðir mín sænsk, móðurbróðir minn íslenskur, eiginkona mín er frá líbanon og móðir hennar er svo kúrdi. Ég eignast svo dóttur sem er leikinn af drengbrúðinni Sam. Þetta er hinn litríkasti kokteill, og verður örugglega höfuðverkur fyrir blessaða áhorfendurna og finna eitthvað útúr þessu.

Annars er byrjað að vora hérna suður frá, sem þýðir að eftir 8 vikur vorar hjá skotum.

Annars er lítið að frétta, hér er skorið við nögl og lifað frá degi til dags. Ég er þó aðeins að fá jóga kennslu útí bæ. Var um daginn að kenna í Konunglega Bílaklúbbnum,í marmaraþakktri höll í miðborginni, þar kenndi ég millum á svölum með útsýni yfir fitukeppi svamlandi um í 25 metra innilaug. Gaman af því. 

Nýtt ár

Já nýtt ár runnið upp.

Spurning hvað verður úr því.

Ég klára skólann formlega, hjartanlega og ævinlega í vor. Þá kemur í ljós hvernig gengur að standa á eigin fótum og loksins upplifa drauminn. Fyrsta skipti sem ég nálgast þennan bransa sem atvinnumaður. Get ekki annað sagt en ég hlakki til.

Leikstjórnin gekk vel og ég veit hvað það var sem ekki var að ganga upp og hvers vegna. Aðalmálið er að halda í sína sannfæringu og vera samkvæmur sjálfum sér. Mig klægjar í fingurnar að byrja leikstýra aftur,spurning hvað kemur upp í hendurnar á manni næst.

Það var fyndið að vinna útskrifuðum leikara frá skólanum og sjá hann brjóta allar reglur sem okkur hafa verið settar. Það var eins og hann væri að prufa hversu langt hann kæmist með mig, spilaði sig voða merkilegan og vildi litla sem enga leikstjórn. Svo þegar ég gaf honum þá engan gaum, kvartaði hann yfir að fá enga leiðsögn. Þá gerði ég honum bara ljóst að svo lengi sem hann ynni vinnuna sína og væri á réttri leið hefði ég ekkert við hann að segja, ég ætlaði ekki að fara gefa honum nótur bara til að gefa honum nótur. Hann mætti alltaf seint og við vorum endalaust að færa til æfingar og tímasetningar fyrir hann. Steininn tók samt úr þegar hann tilkynnti mér á föstudeginum fyrir lokavikuna að hann væri raddlaus og ég skildi finna annan leikara. Ég varð svo reiður að ég gekk út, kom svo aftur og sagði honum að hann yrði komin með rödd eftir viku og hann ætti bara að þeigja fyrir utan æfingar þangað til. Við heldum svo æfingum áfram og hann skilaði mjög góðri vinnu, en enginn af þeim 30 leikstjórum sem eru að læra við skólann munu nokkurn tíman vinna með honum né þeir fimm sem vinna við skólann. Þetta sýnir bara enn einu sinni hversu orðstýr þinn hefur mikið að segja og enginn kemst upp með það sýna fólki vanvirðingu og dónaskap. 

Það var gott að hitta fjölskylduna og vini, verst að ná ekki að hitta alla. En ég ætla ekki að láta svona langt líða milli heimsókna. Það er erfitt að þeytast svona á milli fólks og varla ná í skottið á sjálfum sér. 

Heimferðinn gekk vel enda enginn snjókorn að þvælast fyrir greyið bretunum í þetta sinnið.

Svo er það bara jóga kennsla í fyrramálið, það verður gaman að sjá hvernig þau koma undann jólafríi.

Gleðilegt ár, koma svo!